18 yıldır beraberiz...Aynı okul sırasında başlayan bir dostluk.Sadece bizim değil ailelerimizinde aynı sevgiyi paylaştığı uzun bir yolculuk bu. Bunca yıl içinde öyle günlerimiz oldu ki sarılarak ağladık, bazen hiç konuşamadık bile, kelimeler çok ağırdı.Sessizce oturduk..Biliyordum ki o hep yanımdaydı. Hatalar yaptık her insan gibi. Hiç arkamızı dönmedik birbirimize.Kızdık, uzun uzun konuştuk ama hep yüzyüze. Bırakabilirdik birbirimizi ,yargılayabilirdik ama ne farkımız kalırdı o bize arkasını dönüp giden insanlardan. İnsan kardeşine arkasını dönebilir mi hiç. Ailenizden bir insanla ne kadar kırgın kalabilirsiniz? Aramıza uzaklılar girdi ama sebepmidir kopmaya? O kadar basit mi? Asla...
Bir o kadar da kahkalardan gözlerimizden yaş gelen günler oldu..Okulda az mı velilerimiz çağırıldı! Ayıralım bu ikisini dendi:) Ama ayrılmadık işte.. Ne dün ne de bugün... Anılarımız, sırlarımız bitmez tükenmez...
Sıra arkadaşım,nikah şahidim, bebeğimi ilk tutan dostum..Her günümde yanımdaydın yanyanaydık.Dilerim bu sonsuz olsun can dostum ...
iyi ki doğdun iyi ki varsın güzel kalplim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder